Γεια σας αγαπημένοι μου βιβλιόφιλοι! Όπως έχετε καταλάβει, το πληκτρολόγιό μου έχει πάρει φωτιά αυτές τις μέρες με τα τόσα book reviews που ανεβάζω! Κάπου στην αρχή της καραντίνας διάβασα το βιβλίο "Μικρές φωτιές παντού" της Caleste Ng που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ένα βιβλίο που άρεσε πολύ στο αναγνωστικό κοινό τόσο της χώρας μας όσο και του εξωτερικού. Ωστόσο, υπήρχαν και περιπτώσεις αναγνωστών που ούτε τρελάθηκαν αλλά ούτε και μίσησαν το βιβλίο. Και κάπου εκεί ανακουφίστηκα γιατί νόμιζα ότι ήμουν αρκετά αυστηρή μαζί του.
Είδος: Σύγχρονο, Κοινωνικό
Σελίδες: 496
Υπόθεση:
Στο Σέικερ Χάιτς, ένα ήρεμο, προοδευτικό προάστιο του Κλίβελαντ, όλα είναι σχεδιασμένα ως την τελευταία λεπτομέρεια – από τη χάραξη των στριφογυριστών δρόμων ως το χρώμα των σπιτιών, ως τις επιτυχημένες ζωές που πρόκειται να ζήσουν οι κάτοικοί του. Και κανείς δεν ενσαρκώνει αυτό το πνεύμα καλύτερα απ’ ότι η Έλενα Ρίτσαρντσον, της οποίας η βασική αρχή είναι να σέβεται πάντα τους κανόνες.
Τότε, στην ειδυλλιακή φούσκα που συνιστά τη ζωή της οικογένειάς της, μπαίνει η Μία Γουόρεν, μια αινιγματική καλλιτέχνιδα που νοικιάζει μαζί με την έφηβη κόρη της, την Περλ, ένα σπίτι των Ρίτσαρντσον. Σύντομα η Μία και η Περλ αποκτούν πολύ σημαντικότερο ρόλο στη ζωή τους από αυτόν των απλών ενοικιαστριών – και τα τέσσερα παιδιά των Ρίτσαρντσον γοητεύονται από τη μητέρα και την κόρη. Η Μία όμως κουβαλά ένα μυστηριώδες παρελθόν και μια αψηφισιά για το κατεστημένο που απειλεί να ανατρέψει την τόσο τέλεια οργανωμένη κοινότητά τους.
Το Μικρές φωτιές παντού διερευνά το βάρος των μυστικών, την τρομερή δύναμη της μητρότητας, καθώς και τον κίνδυνο που ελλοχεύει στην πεποίθηση πως ακολουθώντας τους κανόνες μπορείς να αποτρέψεις μια συμφορά.
Η άποψή μου:
Μαθαίνοντας ότι οι "Μικρές φωτιές παντού" ήταν το αγαπημένο μυθιστόρημα των αναγνωστών του Goodreads και της Amazon για το 2017 δεν υπήρχε περίπτωση να μην μπω στον πειρασμό να το διαβάσω. Συν τοις άλλοις, αρκετοί συγγραφείς το έχουν εκθειάσει και έχουν γράψει τα καλύτερα γι αυτό γεγονός που ναι μεν στην αρχή με ενθάρρυνε να το διαβάσω, στην πορεία, ωστόσο, με έκανε να απορώ.
Είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα το οποίο θίγει σημαντικά θέματα της ανθρωπότητας όπως η μητρότητα, η οικογένεια, οι αμβλώσεις, οι κοινωνικές διακρίσεις κ.α.
Στην αρχή, μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι στην ιστορία υπήρχαν δύο μερίδες ανθρώπων: οι φτωχοί και οι πλούσιοι, γεγονός που επιβεβαιώνει τη ρεαλιστικότητα της ιστορίας. Η Μία φαίνεται να κουβαλά ένα μυστηριώδες παρελθόν το οποίο η συγγραφέας κατάφερε να "εκμεταλλευτεί" προς όφελος της ιστορίας για να εντείνει το ενδιαφέρον του κοινού για τον πατέρα της κόρης της. Από την άλλη "παράταξη", η πλούσια οικογένεια της Έλενας Ριτσαρντσον φαίνεται να τα έχει όλα τακτοποιημένα μιας που η ίδια φαίνεται να τρέφει ολοένα και περισσότερα αισθήματα για την οικογένειά της με το πέρασμα των σελίδων αφού συνειδητοποιεί ότι πρέπει να αμελήσει την εργασία της για λίγο προκειμένου να αφοσιωθεί στα παιδιά της. Φαίνεται ότι οι δύο οικογένειες σύντομα θα δεθούν ολοένα και περισσότερο μιας που τα παιδιά των δύο οικογενειών αναπτύσσουν φιλικές και όχι μόνο σχέσεις.
Η συγγραφέας, επιλέγει διαφορετικούς χαρακτήρες γεγονός που εξασφαλίζει την ποικιλία και την ρεαλιστικότητα στην ιστορία της. Η επιλογή τόσο νεαρών όσο και ενήλικων ηρώων εξασφαλίζει την ανάγνωση του βιβλίου τόσο από εφήβους όσο και από ενήλικες.
Στην πορεία, ωστόσο, παρατηρούμε πως η συγγραφέας κάνοντας χρήση κάποιων επιθέτων κατευθύνει τον αναγνώστη έτσι ώστε να συμπαθήσει και να αντιπαθήσει εκείνους τους ήρωες που η ίδια έχει επιλέξει. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι και το κύριο λάθος της συγγραφέως σε αυτό το βιβλίο. Θεωρώ πως κάθε βιβλίο θα πρέπει να σου δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσεις κάθε ήρωα ξεχωριστά και να επιλέξεις αυτόν τον οποίο θα συμπαθήσεις ή με τον οποίο θα ταυτιστείς δίχως να υπάρχει καμία χειραγώγηση από το συγγραφέα.
Προς το τέλος του βιβλίου και για λίγες σελίδες θίγεται το θέμα της μητρότητας στο αποκορύφωμά του με την ιστορία της May Ling να απασχολεί και τις δύο οικογένειες. Βρήκα την ιστορία ιδιαίτερα όμορφη και αληθινή και συμπόνεσα τη May Ling.
Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ένα ωραίο ανάγνωσμα που θίγει σημαντικά κοινωνικά ζητήματα, όμως κατά τη γνώμη μου αποτυγχάνει στο θέμα της αφήγησης και της περιγραφής των ηρώων. Κατά την γνώμη μου, η παράθεση ασήμαντων γεγονότων και η χειραγώγηση της συγγραφέως προς μια συγκεκριμένη εικόνα των ηρώων δεν εξασφαλίζει το βραβείο του καλύτερου μυθιστορήματος.
Βαθμολογία: 3/5
Μαρία Μπρέντα
Είδος: Σύγχρονο, ΚοινωνικόΣελίδες: 496
Υπόθεση:
Στο Σέικερ Χάιτς, ένα ήρεμο, προοδευτικό προάστιο του Κλίβελαντ, όλα είναι σχεδιασμένα ως την τελευταία λεπτομέρεια – από τη χάραξη των στριφογυριστών δρόμων ως το χρώμα των σπιτιών, ως τις επιτυχημένες ζωές που πρόκειται να ζήσουν οι κάτοικοί του. Και κανείς δεν ενσαρκώνει αυτό το πνεύμα καλύτερα απ’ ότι η Έλενα Ρίτσαρντσον, της οποίας η βασική αρχή είναι να σέβεται πάντα τους κανόνες.
Τότε, στην ειδυλλιακή φούσκα που συνιστά τη ζωή της οικογένειάς της, μπαίνει η Μία Γουόρεν, μια αινιγματική καλλιτέχνιδα που νοικιάζει μαζί με την έφηβη κόρη της, την Περλ, ένα σπίτι των Ρίτσαρντσον. Σύντομα η Μία και η Περλ αποκτούν πολύ σημαντικότερο ρόλο στη ζωή τους από αυτόν των απλών ενοικιαστριών – και τα τέσσερα παιδιά των Ρίτσαρντσον γοητεύονται από τη μητέρα και την κόρη. Η Μία όμως κουβαλά ένα μυστηριώδες παρελθόν και μια αψηφισιά για το κατεστημένο που απειλεί να ανατρέψει την τόσο τέλεια οργανωμένη κοινότητά τους.
Το Μικρές φωτιές παντού διερευνά το βάρος των μυστικών, την τρομερή δύναμη της μητρότητας, καθώς και τον κίνδυνο που ελλοχεύει στην πεποίθηση πως ακολουθώντας τους κανόνες μπορείς να αποτρέψεις μια συμφορά.
Η άποψή μου:
Μαθαίνοντας ότι οι "Μικρές φωτιές παντού" ήταν το αγαπημένο μυθιστόρημα των αναγνωστών του Goodreads και της Amazon για το 2017 δεν υπήρχε περίπτωση να μην μπω στον πειρασμό να το διαβάσω. Συν τοις άλλοις, αρκετοί συγγραφείς το έχουν εκθειάσει και έχουν γράψει τα καλύτερα γι αυτό γεγονός που ναι μεν στην αρχή με ενθάρρυνε να το διαβάσω, στην πορεία, ωστόσο, με έκανε να απορώ.
Είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό μυθιστόρημα το οποίο θίγει σημαντικά θέματα της ανθρωπότητας όπως η μητρότητα, η οικογένεια, οι αμβλώσεις, οι κοινωνικές διακρίσεις κ.α.
Στην αρχή, μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι στην ιστορία υπήρχαν δύο μερίδες ανθρώπων: οι φτωχοί και οι πλούσιοι, γεγονός που επιβεβαιώνει τη ρεαλιστικότητα της ιστορίας. Η Μία φαίνεται να κουβαλά ένα μυστηριώδες παρελθόν το οποίο η συγγραφέας κατάφερε να "εκμεταλλευτεί" προς όφελος της ιστορίας για να εντείνει το ενδιαφέρον του κοινού για τον πατέρα της κόρης της. Από την άλλη "παράταξη", η πλούσια οικογένεια της Έλενας Ριτσαρντσον φαίνεται να τα έχει όλα τακτοποιημένα μιας που η ίδια φαίνεται να τρέφει ολοένα και περισσότερα αισθήματα για την οικογένειά της με το πέρασμα των σελίδων αφού συνειδητοποιεί ότι πρέπει να αμελήσει την εργασία της για λίγο προκειμένου να αφοσιωθεί στα παιδιά της. Φαίνεται ότι οι δύο οικογένειες σύντομα θα δεθούν ολοένα και περισσότερο μιας που τα παιδιά των δύο οικογενειών αναπτύσσουν φιλικές και όχι μόνο σχέσεις.
Η συγγραφέας, επιλέγει διαφορετικούς χαρακτήρες γεγονός που εξασφαλίζει την ποικιλία και την ρεαλιστικότητα στην ιστορία της. Η επιλογή τόσο νεαρών όσο και ενήλικων ηρώων εξασφαλίζει την ανάγνωση του βιβλίου τόσο από εφήβους όσο και από ενήλικες.
Στην πορεία, ωστόσο, παρατηρούμε πως η συγγραφέας κάνοντας χρήση κάποιων επιθέτων κατευθύνει τον αναγνώστη έτσι ώστε να συμπαθήσει και να αντιπαθήσει εκείνους τους ήρωες που η ίδια έχει επιλέξει. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι και το κύριο λάθος της συγγραφέως σε αυτό το βιβλίο. Θεωρώ πως κάθε βιβλίο θα πρέπει να σου δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσεις κάθε ήρωα ξεχωριστά και να επιλέξεις αυτόν τον οποίο θα συμπαθήσεις ή με τον οποίο θα ταυτιστείς δίχως να υπάρχει καμία χειραγώγηση από το συγγραφέα.
Προς το τέλος του βιβλίου και για λίγες σελίδες θίγεται το θέμα της μητρότητας στο αποκορύφωμά του με την ιστορία της May Ling να απασχολεί και τις δύο οικογένειες. Βρήκα την ιστορία ιδιαίτερα όμορφη και αληθινή και συμπόνεσα τη May Ling.
Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για ένα ωραίο ανάγνωσμα που θίγει σημαντικά κοινωνικά ζητήματα, όμως κατά τη γνώμη μου αποτυγχάνει στο θέμα της αφήγησης και της περιγραφής των ηρώων. Κατά την γνώμη μου, η παράθεση ασήμαντων γεγονότων και η χειραγώγηση της συγγραφέως προς μια συγκεκριμένη εικόνα των ηρώων δεν εξασφαλίζει το βραβείο του καλύτερου μυθιστορήματος.
Βαθμολογία: 3/5
Αυτή ήταν η άποψή μου για το βιβλίο "Μικρές φωτιές παντού" της Caleste Ng το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Ευχαριστώ πολύ τις εκδόσεις Μεταίχμιο για την προσφορά του βιβλίου.
Εσείς έχετε διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο; Αν ναι, ποια είναι η άποψή σας γι αυτό; Θα χαρώ πολύ να συζητήσουμε περισσότερα στα σχόλια κάτω από αυτό το άρθρο.
Μέχρι το επόμενο άρθρο να αγαπάτε τον εαυτό σας και να εκτιμάτε αυτά που έχετε!
Μέχρι το επόμενο άρθρο να αγαπάτε τον εαυτό σας και να εκτιμάτε αυτά που έχετε!
Μαρία Μπρέντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου