Γεια σε όλους και σε όλες! Ελπίζω να είστε καλά. Εγώ προσπαθώ! 😋 Η σημερινή μέρα για μένα δεν είναι ιδιαίτερα καλή και υπό άλλες συνθήκες δε θα έγγραφα αυτό το άρθρο τώρα αλλά θα προσπαθήσω να ξεχαστώ και να επικεντρωθώ στο σημερινό θέμα που δεν είναι άλλο από ένα ακόμη book review. Πριν λίγες μέρες ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου "Μια μέρα τον Δεκέμβρη" της Josie Silver και νιώθω πραγματικά πολύ χαρούμενη που διάβασα βιβλίο ξένης συγγραφέα μετά από αρκετό καιρό (συγκεκριμένα από το καλοκαίρι).
Μείνετε μέχρι το τέλος γιατί ακολουθεί μια όμορφη συζήτησή μου με την αγαπημένη Ευγνωσία γύρω από το θέμα του βιβλίου.
Υπόθεση:
Το βιβλίο "Μια μέρα τον Δεκέμβρη" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.
Μείνετε μέχρι το τέλος γιατί ακολουθεί μια όμορφη συζήτησή μου με την αγαπημένη Ευγνωσία γύρω από το θέμα του βιβλίου.
Υπόθεση:
Δύο άνθρωποι. Δέκα ευκαιρίες. Μια αξέχαστη ιστορία αγάπης.
Η Λόρι δεν πιστεύει στον έρωτα με την πρώτη ματιά, αλλά ένα πρωί του Δεκέμβρη βλέπει έναν άντρα από το παράθυρο του λεωφορείου και νιώθει ότι αυτός είναι ο ένας και μοναδικός.
Όμως το λεωφορείο φεύγει…
Η Λόρι περνά τον επόμενο χρόνο αναζητώντας τον σε όλες τις στάσεις λεωφορείων και σε όλα τα καφέ του Λονδίνου. Μάταια.
Τον επόμενο Δεκέμβρη, η καλύτερή της φίλη της συστήνει τον αγαπημένο της. Είναι αυτός, τον λένε Τζακ. Επιτέλους τον βρήκε, αλλά τώρα δεν μπορεί να γίνει δικός της…
Τρία μονοπάτια ζωής –διανθισμένα με δάκρυα, χαρές και αγωνίες– ενώνονται μοιραία σε μια πορεία δέκα χρόνων με μία και μοναδική κατεύθυνση: την αναζήτηση της ευτυχίας.
«Όσοι αγαπούν τα σύγχρονα ρομάντζα θα απολαύσουν τις περιπέτειες της Λόρι και του Τζακ μέχρι το τέλος.» –Library Journal
«Όποιος πιστεύει στην αληθινή αγάπη, είναι βέβαιο ότι θα συγκινηθεί βαθιά από αυτό το γλυκό παραμύθι.» –Kirkus Reviews
«Το ισοδύναμο της ταινίας Αγάπη είναι… σε μυθιστόρημα.» –The Bookseller
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:
Η Τζόζι Σίλβερ είναι μια αθεράπευτα ρομαντική που γνώρισε τον άντρα της στα εικοστά πρώτα γενέθλιά του. Ζει μαζί του, με τα δυο μικρά παιδιά τους και μια γάτα, σε μια μικρή κωμόπολη των Midlands. Το Μια μέρα τον Δεκέμβρη, που είναι το πρώτο της μυθιστόρημα, θα εκδοθεί σε 24 χώρες, θεωρείται ο πιο εμπορικός τίτλος γυναικείας λογοτεχνίας του αγγλικού οίκου Viking για το 2018, και έφτασε στη Νο 1 θέση των Kindle στη Μεγάλη Βρετανία μόλις μία εβδομάδα μετά την κυκλοφορία του.
Η κριτική μου: Πριν ξεκινήσω να σας λέω την άποψή μου γι αυτό το βιβλίο θέλω να σας διευκρινίσω ότι είμαι λάτρης των ρομαντικών μυθιστορημάτων. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί στο συγκεκριμένο βιβλίο παίζει μεγάλο ρόλο το αν είσαι φαν ή όχι αυτού του είδους βιβλίων. Πρόκειται για μια κλασική και εντελώς αναμενόμενη ιστορία αγάπης μεταξύ δύο ανθρώπων που συναντίουνται για πρώτη φορά σε μια στάση λεωφορείων. Και τότε είναι που συμβαίνει αυτό που λέμε "έρωτας με την πρώτη ματιά". Το θέμα αυτού του βιβλίου δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπο είναι η αλήθεια αλλά ο τρόπος που η Josie Silver μας αφηγείται την ιστορία είναι απολαυστική. Η συγγραφέας δεν επικεντρώνεται μόνο στη "σχέση" μεταξύ της Λόρι και του Τζακ. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου μας διδάσκει και την αξία της φιλίας και της οικογένειας. Κάθε χαρακτήρας αυτού του βιβλίου είναι διαφορετικός κι έχει τη δική του ιστορία να πει και τα δικά του μηνύματα να μεταδώσει. Συγκεκριμένα:
Πλοκή (4/5): Τα γεγονότα κυλούσαν ομαλά και η συγγραφέας απέφευγε να κάνει πολλά throwbacks πράγμα που βοήθησε στην καλύτερη κατανόηση της ιστορίας.
Θέμα (3/5): Όπως σας ανέφερα, το "Μια μέρα το Δεκέμβρη" είναι μια κλασσική και αναμενόμενη ιστορία αγάπης. Άρα, δεν μπορώ να πω ότι το θέμα του με έκανε να ενθουσιαστώ!
Σκηνικό (5/5): Όλες οι περιγραφές των τοποθεσιών, των ανθρώπων και των συμπεριφορών τους ήταν ρεαλιστικές γεγονός που σε έκανε να νιώθεις ότι είσαι εκεί και βλέπεις την ιστορία να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια σου (αυτός μάλιστα είναι και ο κύριος που απόλαυσα αυτό το βιβλίο)
Συγγραφικό ύφος (5/5): Ο τρόπος με τον οποίο αφηγείται τα γεγονότα η Josie Silver είναι ο αγαπημένος μου. Σε όλα τα βιβλία αναζητώ εκείνο το ύφος που θα με κάνει να χαλαρώσω και να διαβάσω το βιβλίο μου χωρίς άγχος. Η Josie Silver πέτυχε διάνα την προτίμησή μου!
Χαρακτήρες (3/5): Η αλήθεια είναι ότι από όλους τους χαρακτήρες δεν μου άρεσε ιδιαίτερα ο Τζακ. Δεν μάθαμε πολλά πράγματα γι΄αυτόν πράγμα που δεν βοήθησε στο να τον δούμε έτσι ακριβώς όπως τον είδε η Λόρι μέσα από τα μάτια της. Συν τοις άλλοις, θα ήθελα να μάθω περισσότερες πληροφορίες για την αδερφή της πρωταγωνίστριας και τη μεταξύ τους σχέση.
Σασπένς (2/5): Η ιστορία ήταν αναμενόμενη.
Υ.Γ. Εγώ στο τέλος δάκρυσα
Υ.Γ. Εγώ στο τέλος δάκρυσα
Γενική άποψη: Ευχάριστο, ξεκούραστο, χαλαρό, αναμενόμενο.
Ηθικό δίδαγμα: Μην αφήνετε τον χρόνο να περνάει χωρίς να δράτε την στιγμή που πρέπει να το κάνετε! Να εκφράζετε πάντα τα συναισθήματά σας όποιες κι αν είναι οι συνέπειες.
Γενική Βαθμολογία: 4.4/5

Στο κλείσιμο αυτής της βιβλιοκριτικής, εγώ και η Ευγνωσία (από το κανάλι Ευγνωσία Ο' Χάρα) επειδή τελειώσαμε την ανάγνωση αυτού του βιβλίου την ίδια περίοδο αποφασίσαμε να απαντήσουμε σε 2 ερωτήσεις μας σχετικές με το περιεχόμενο του βιβλίου.
1) Πόσο σημαντικό θεωρείτε το timing στη ζωή σας;
Μ: Καλή ερώτηση! Το μότο της ζωής μου είναι το "Όλα για κάποιο λόγο γίνονται". Κι αυτό γιατί η μέχρι τώρα ζωή μου μού απέδειξε πως ακόμη κι αν τα πράγματα δεν έρθουν έτσι όπως τα θες τη στιγμή που τα θες δεν χάλασε κι ο κόσμος αλλά ίσα ίσα αυτή η εμπειρία σού χάρισε κάτι. Δεν υπάρχει λόγος να κυνηγάμε το χρόνο ή να βιαζόμαστε να ζήσουμε γεγονότα και καταστάσεις. Όλα μπορούν να συμβούν οποιαδήποτε στιγμή της ζωής μας αν υπάρχει θέληση και μεράκι. Ποτέ δεν είναι αργά να κυνηγήσεις ένα όνειρο! Που ξέρεις; Ίσως βγει αληθινό! 😉
Ε: Έχω διαβάσει κάπου, πως πολλές φορές καθώς κοιτάμε τη ζωή μας, πιστεύουμε ότι, είτε είμαστε πίσω σε κάποιους τομείς της ζωής μας, είτε είμαστε μπροστά. Άλλες φορές έχουμε την εντύπωση, πως έχουμε αργήσει να ενεργήσουμε και άλλες φορές πως ίσως βιαστήκαμε. Αναρωτιόμαστε πολλές φορές γιατί ο τάδε άνθρωπος πέρασε από την ζωή μας, γιατί χάσαμε φίλους και αγαπημένα πρόσωπα, με τα οποία θεωρούσαμε δεδομένο το «για πάντα».
Το θέμα είναι ότι δεν είμαστε ούτε μπροστά ούτε πίσω. Είμαστε ακριβώς σε εκείνο το στάδιο της ζωής μας, όπου θα έπρεπε, για διαφορετικούς λόγους. Όλα συμβαίνουν σύμφωνα με το δικό μας ρολόι, το δικό μας χρόνο. Ίσως, θα πρέπει να περάσουμε από σαράντα κύματα, για να πετύχουμε στόχους ζωής, ίσως θα πρέπει να περιμένουμε χρόνια ολόκληρα για να γνωρίσουμε την αγάπη. Εκείνο που πιστεύω όμως και εκείνο που μου έμαθε η παρούσα ιστορία, είναι πως αν αυτό το κάτι που θέλεις με όλο σου το είναι, και πολεμάς γι’ αυτό ξανά και ξανά, όταν η καρδιά σου λέει πως αξίζει και πως είναι «το δικό σου», να την ακούς και να προσπαθείς. Μα πάνω απ’ όλα να έχεις υπομονή, γιατί το σύμπαν έχει το δικό του ,μοναδικό τρόπο, να σου δίνει αυτό που επιθυμείς, στο δικό σου που μοναδικό χρόνο. Have courage and be kind, και είμαι σίγουρη πως όλα θα πάνε καλά, ακόμα κι αν φαίνεται πως βουλιάζεις στην άβυσσο και δεν υπάρχει διαφυγή, να μη χάνεις την πίστη και να θυμάσαι πως αύριο είναι μια καινούργια μέρα!
2) Πιστεύετε στον έρωτα με την πρώτη ματιά;
Μ: Δεν περίμενα ποτέ να το πω αυτό αλλά ναι το πιστεύω και μου έχει συμβεί. Φαίνεται πως τα μάτια έχουν μια ιδιαίτερη δύναμη! Ωστόσο, δε πιστεύω ότι αυτή η έλξη μπορεί να κρατήσει για πολύ. Κάθε άνθρωπος έρχεται στη ζωή μας για κάποιο λόγο και άλλες φορές μένει άλλες φεύγει. Αυτό που έχει σημασία εν τέλει είναι όλα όσα μας δίδαξε και οι στιγμές που περάσαμε μαζί του.
Ε: Πιστεύω στη σύνδεση και στη αμοιβαία έλξη, την οποία μπορεί να νιώσει κάποιος, βλέποντας ένα άτομο που ήταν, ίσως, γραφτό να περάσει από την ζωή του. Δεν πιστεύω πως μπορείς να ερωτευτείς κάποιον μόνο και μόνο βλέποντας το πρόσωπο. Θεωρώ, ωστόσο, πως η αμοιβαία σύνδεση και έλξη που μπορεί να δημιουργηθεί από την πρώτη ματιά, ποτέ δεν είναι τυχαία. Μπορεί στη συνέχεια να μετατραπεί σε κάτι πιο βαθύ και ουσιαστικό, και δεν εννοώ απαραίτητα, πως τα άτομα αυτά θα έχουν ένα τέλος βγαλμένο από παραμύθι. Κάποιοι άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας την κατάλληλη στιγμή, για να μας αφυπνίσουν, να μας βοηθήσουν να πιστέψουμε πάλι στον εαυτό μας, και ίσως να μας δείξουν πως μέχρι εκείνη την στιγμή δεν ζούσαμε πραγματικά. Μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτω στη ζωή μας σε ένα μικρό χρονικό διάστημα. Σε κάθε περίπτωση όμως, εκείνο που πρέπει να θυμόμαστε είναι, το ποιοι είμαστε, να μη αλλοιώνουμε το «είναι» μας, και να παραμένουμε πιστοί πρώτα απ’ όλα στον εαυτό μας και την ηθική μας.
Ευχαριστώ πολύ τη φίλη μου Ευγνωσία για την όμορφη συζήτηση που είχαμε γύρω από το συγκεκριμένο βιβλίο και τα συναισθήματα που βιώσαμε. Ευχαριστώ πολύ επίσης τις εκδόσεις Κλειδάριθμος που μου έστειλαν αυτό το όμορφο βιβλίο καθώς και όλους εσάς που διαθέσατε το χρόνο σας για να διαβάσετε την κριτική μου.
Μέχρι το επόμενο άρθρο να είστε όλοι καλά και να θυμάστε ότι "όλα για κάποιο λόγο γίνονται"
Φιλιά πολλά!
Μαρία Μπρέντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου